Elk jaar wanneer het gesloten seizoen begint zo eind maart, dan vallen de meeste roofvissers in een diep dal van verveling. Ineens mag er niet meer gevist worden op onze geliefde vis en luidt het devies: 2 maand verplichte rust.
Voor de één een kwelling, voor de ander een zegen, en wat mij betreft een tijd om even tot rust te komen na een heel jaar jagen op grote vis. Even de zinnen verzetten, even wat anders. En vooral ook even een andere omgeving. Want waar we in het verleden dikwijls in het najaar naar het noorden vertrokken, is dat nu omgedraaid naar de gesloten tijd. Een periode waar in het Zweedse alles voorbij kan komen qua weertype en temperatuur, maar ook qua visserij. En juist in die visserij wil ik jullie een insight geven.
Onthaasten
Ik ben het hele jaar door opzoek naar het liefst zo groot mogelijke vis. Het gesloten seizoen is echt geestelijk maar ook lichamelijk revalideren. Even de zinnen verzetten, even helemaal niks, rust en nieuwe plannen maken voor wat komen gaat.. In Zweden kan je letterlijk alle kanten op qua visserij. Persoonlijk hoef ik hier dan ook niet per se grote vis te vangen. De natuur, en vooral de rust, dat is waar het mij om draait. Even ”off grid” en onthaasten. Al naar gelang het weertype dat of heel warm kan zijn of een mix daarvan kan je hierop je visserij aanpassen.
Elk jaar is anders en hoewel de stekkennis elk jaar meer word, probeer ik in Zweden juist zoveel mogelijk verschillende wateren te vissen. Tenzij het op een bepaald stuk natuurlijk helemaal los gaat. De natuur is overweldigend en het is zonde om de hele week op maar 1 plek door te brengen. Door meerdere wateren te vissen behoort blanken ook ineens tot de mogelijkheden, en geloof mij; dat is in Zweden echt geen straf. De natuur maakt veel goed. Ook de ultieme rust op het water en helemaal niemand zien doet de mens goed. Dat is overigens iets waar we hier in Nederland alleen nog maar van kunnen dromen, maar dat terzijde.
Factoren
Het vissen in Zweden op snoek hangt af van een aantal factoren, namelijk de omgevingstemperatuur en de watertemperatuur. Het ene voorjaar is het andere niet en zo kan het zomaar voorkomen dat de vis al is afgepaaid. Wanneer je natuurlijk wat eerder in het voorjaar al naar het noorden vertrekt, kan je dikwijls nog dikke vissen vinden die nog vol zijn met kuit. Maar hoe later in het voorjaar je komt, des te eerder dit afgelopen zal zijn. De watertemperatuur kan behoorlijk verschillen. Dit heeft vooral te maken met de ligging van de meren waarop gevist gaat worden. Zo kwam het afgelopen trip voor dat op verschillende meren op één dag de temperatuur uiteen liep van 10 graden op het ene meer (welke behoorlijk helder was) , tot wel 15 op een andere (welke niet helder was).
Het eerdere water lag, hoewel hoog in de bergen, redelijk beschut. Maar door de diepte van 30 meter en de zogenaamde ‘wind blown edges’ was het er toch nog aan de koude kant. Het laatste water was gemiddelde 6 meter diep, omringd door rotsen met bomen en had duidelijk een totaal ander klimaat onder water. Hier stonden de waterplanten al op half water, terwijl beide wateren niet eens zo gek ver van elkaar lagen. Je kan dus zeker tegen diverse situaties aanlopen.
Verschillende visserijen
Je kunt verschillende visserijen toepassen, namelijk die in diep en ondiep water, en voor dat laatste gaat mijn voorkeur uit. Ik hoef, zoals gezegd, niet per se grote vissen te vangen op een vakantie als deze, maar de hele dag door actie maakt het des te leuker. Hier kun je dan ook een grote verscheidenheid aan (nieuw) kunstaas proberen, want ze pakken letterlijk alles. Dit geeft je eenmaal thuis weer het vertrouwen om er ook hier eens mee aan de slag te gaan.
Het liefst vis ik met allerhande jerkbaits van zo’n 10 tot 15 cm, bij voorkeur kunstaas dat redelijk snel gevist kan worden. Soms moet het wat langzamer, maar over het algemeen werkt sneller gevist kunstaas als een magneet. Je kunt hiermee soms echt ineens de trigger vormen voor een aanbeet. Over het algemeen pas ik in Zweden een visserij in ondiep water toe, die zich concentreert op de eindeloze baaien met rietkragen en rotsen, dan wel plantenresten of bomen – bij voorkeur met een overgang naar dieper water. Als de wind erop staat, heb je prijs en kun je echt leuke actie beleven.
Lange worpen zijn veruit favoriet en tijdens het vissen vanuit de boot lig ik het liefst zo ver mogelijk van een potentiële hotspot af. Met de autopilot van de fronttroller kun je zeer nauwkeurig een kant afvissen, dus ook hier maak ik daar optimaal gebruik van. Het zal niet de eerste keer zijn dat je denkt: “Goh, die rietkraag daar ziet er zo idyllisch uit, daar móét het toch gebeuren,” maar dat het juist al ver vóór de hotspot raak is. In tegenstelling tot de visserij in Nederland, waar snoek vaak meer geconcentreerd voorkomt, kun je in Zweden letterlijk overal actie verwachten op het water.
En met “letterlijk overal” bedoel ik ook op een onderwater talud, waar de bodem ineens omhoog komt van 25 naar 6 of 8 meter. Hier kun je in principe ook de ondiepwater-visserij toepassen, maar dan met softbaits die in dit geval tot een meter of 3 à 4 diep lopen. Dat is op zich een hele visserij apart. Toch gaat mijn voorkeur uit naar wat rustiger vaarwater, en minder naar de zogenaamde one shot visserij.
Experimenteren
Wat ook opvallend is in de Zweedse visserij — en wat experimenteren zo interessant maakt — is dat ze eigenlijk overal wel een keer “aan” staan. Waar het in Nederland taai kan zijn wanneer de omstandigheden tegenzitten, is er in Zweden eigenlijk altijd wel iets dat werkt. De natuur is overweldigend, net als het aantal stekken — die zijn letterlijk onbeperkt. Maar op den duur leer je de patronen herkennen, en dan is het eigenlijk gesneden koek.
Waar je hier echt even de tijd nodig hebt om een talud te analyseren met allerhande kunstaas, weet je in Zweden vaak direct of je moet verkassen of niet. Krijg je namelijk binnen vijf worpen geen beet, dan zit er hoogstwaarschijnlijk geen vis. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar over het algemeen is er altijd wel een volger te zien, of een schijnaanbeet. Dan switch ik direct van kunstaas en werp nogmaals op dezelfde plek, wat vaak alsnog resulteert in een aanbeet. Even snel iets anders voorschotelen kan soms verrassend goed werken!
Qua hengels en set-up houd ik het liefst alles zo simpel mogelijk — maximaal rond de 150 tot 200 gram — voor het geval je naast de boot ineens een grote vis haakt, die met wat ruggengraat van de blank gehaakt moet blijven. Wederom 80 of 100 lb X8 gevlochten lijn, zodat je de juiste lift in je kunstaas houdt boven plantenresten of opkomende planten. Ook omdat je tijdens het vissen langs rietkragen regelmatig vastzit in de stobben ervoor. Met een ferme ruk trek je dan meestal alles los zonder dat de lijn breekt, en voor de visserij zelf (qua afschrikking) maakt het echt niet uit.
Ik vis trouwens altijd zo dik mogelijk op snoek. Het voordeel van vissen met een dikkere lijn is dat je kunstaas automatisch omhoog komt door de opwaartse druk van het water. Hierdoor kun je ineens een stuk ondieper vissen, en daarna je kunstaas laten afzakken als je dieper wilt gaan. Je kunt namelijk altijd dieper vissen, maar niet ondieper — en dat kun je beïnvloeden door met dikkere lijnen te vissen.
Prime time
Waar ik in Nederland eigenlijk niet zo vaak meer een volle dag het water op ga, kun je in Zweden de hele dag door actie verwachten. In mei, bijvoorbeeld, is het ’s avonds om half twaalf nog licht, en eigenlijk begint — al naargelang waar je je bevindt — de schemering rond twee uur ’s ochtends alweer in te treden. Wil je dus écht effectief “op de vis” zitten, dan zou je in principe om half drie al op het water moeten liggen. Maar er moet natuurlijk ook nog geslapen worden, dus kies ik ervoor om zo rond een uur of acht het water op te gaan. Je hebt dan nog ruim de tijd voor een fantastische visserij, en de afgelopen Zweden-trip heeft ons dat bepaald geen windeieren gelegd. Het waren wel redelijk intensieve visdagen van zo’n 12 uur, maar wél met de hele dag door actie.
Afgelopen voorjaar was het bijvoorbeeld 28 graden, en midden op de dag ging het helemaal los op een plek uit de wind, waar het water kraakhelder was met planten en riet. Je zou op basis van de ervaring in Nederland denken dat het dan juist rustiger is, en dat de actie in de ‘prime time’ zit — ’s ochtends vroeg of ’s avonds laat — maar in het noorden lijkt dat echt niet uit te maken. Tijdens de laatste trip hebben we absurde dagen meegemaakt, met meer dan 40 snoeken. Soms letterlijk slag op slag: in 20 minuten 20 snoeken, dubbele aanbeten, en vissen die bij het uithalen van de jerkbait er letterlijk achteraan sprongen. Op een rietkant waar de hele dag vol de noordoost 5 op had gestaan en net een cold front was gepasseerd, ging het opeens compleet los.
En dan kun je van alles proberen — en maakt het eigenlijk niet uit wat je eraan hangt, de waffels gaan open en het kunstaas wordt bruut aangevallen. En na dat feest kijk je om je heen en besef je weer waar je bent: eigenlijk nog steeds op dezelfde plek als waar de aanbeten begonnen. Het is onvoorstelbaar wat bepaalde kanten van het water kunnen teweegbrengen. En het gebeurt niet één, maar zelfs meerdere keren per dag, dat je op bepaalde stukken water voor een tweede keer de jackpot kunt ophalen. Wat dat betreft is het snoeken in Zweden net als roofblei vangen: even gaat het los, dan valt het stil, en later liggen ze er ineens weer. Net als een forellenpool waarin de vissen in- en uitzwemmen. En vaak is er geeneens aasvis in de buurt, maar liggen ze gewoon boven op elkaar.
En letterlijk alles ligt door elkaar: van metersnoek tot snoekjes van 40 cm — en allemaal hebben ze honger. Je kunstaas wordt dan ook als een gek aangevallen. Op zich vreemd, want ze bijten veel harder dan in Nederland, terwijl het voedselaanbod daar juist vele malen groter is. Maar dat komt ongetwijfeld door de ‘reset’ die in het noorden nog heerst — die lange periode van kou, vaak met ijs op het water. Wat dat betreft zouden we dat hier ook wel kunnen gebruiken. Maar dat terzijde, dat is wellicht stof voor een ander artikel.
De moraal van dit verhaal is dat, als je even een uitweg zoekt en echt los wilt komen van alles, Zweden een fantastische plek is om compleet te onthaasten. Wellicht heeft bovenstaande tekst je geïnspireerd om ook zo’n reis te ondernemen — het is zéker de moeite waard!
Reageer