Vast is vast?
Vorige week heb ik mijn voorkeur uitgesproken voor nylonlijn bij het vissen op barbeel. Dat geldt voor mij op alle rivieren, in binnen- en buitenland. De rek en schuurbestendigheid bieden daarbij duidelijke voordelen.
Het komt nogal eens voor dat je tijdens het vissen op barbeel vast komt te zitten. Zeker op de Waal kan dat veroorzaakt worden door de zuigingen die de scheepvaart veroorzaakt. Hierdoor wordt de montage verplaatst en raakt die heel gemakkelijk ergens achter een grote steen verstrikt. Ook als je op een onbekende krib vist weet je niet waar de eventuele obstakels liggen en kun je uit het niets vast komen te zitten. En de laatste — en niet onbelangrijkste — oorzaak: je zoekt zelf de obstakels op…
Wat te doen?
Een eerste vastzitten door een zuiging leidt in de meeste gevallen tot lijnbreuk. Dit kun je soms opheffen door extra lijn te geven, deze door de stroomdruk in een bocht te laten komen en zodra de lijn op spanning staat met de hengel opwaartse slagen te maken. Door de druk in de bocht kom je nog wel eens los. Ook kun je wachten op een volgend schip, maar dat is in de meeste gevallen hopeloos en zit er niets anders op dan de lijn kapot te trekken.
Datzelfde geldt bij een onbekende krib. Vaak gooi je hier je lood ergens in of achter vast. Ook hiervoor geldt dezelfde procedure: lijn geven en zodra deze op spanning staat opwaartse bewegingen maken. In negen van de tien gevallen kom je gewoon los. De lus in de lijn zorgt ervoor dat je het lood achter of tussen de stenen uitslaat.
Wat je in beide gevallen nooit moet doen, is blijven trekken — dat is absoluut funest! Je trekt het hele zaakje alleen maar vaster en daar is niets tegen opgewassen. Zit je uiteindelijk muurvast, zoals ik dat noem, en kun je geen kant op, loop dan naar achteren met de hengel in het verlengde van de lijn. Houd je hand op de spoel van de molen zodat alle druk op de lijn komt te staan. Voor de zekerheid kun je met je andere hand je gezicht beschermen; het komt wel eens voor dat door de druk ineens alles losschiet en als een katapult richting je gezicht wordt gelanceerd!
Dit is grotendeels te voorkomen: loop rustig en met beleid naar achteren en trek daarbij steeds een beetje harder. Maak je rukbewegingen, dan is de kans op een katapulteffect zeer groot. Toch, door rustig naar achteren te lopen en de druk langzaam op te voeren, is de kans groot dat je alles los krijgt.
Tijdens de dril
Datzelfde geldt ook als je vast komt te zitten tijdens een dril. In bijna alle gevallen is het lood de oorzaak. Door de jaren heen heb ik geleerd dat dit geen ramp is. Zelden of nooit raak ik dan de vis kwijt. Voorwaarde is wel heel rustig blijven. Nooit doortrekken, maar gewoon de lijn onder spanning houden: extra lijn geven zodat deze in een bocht komt, en dan weer opwaartse bewegingen maken. Ook kun je, nadat je een bocht in de lijn hebt gemaakt, even rustig wachten totdat de barbeel zich weer in beweging zet. De grootste fout die je kunt maken is blijven trekken; dat leidt op den duur gegarandeerd tot lijnbreuk — meteen bij gevlochten lijn en bij nylon na enkele keren flink schuren.
Tja, en zoek ik de obstakels op, dan weet je dat je gevaarlijk bezig bent. Maar ook dan kom ik vaak als winnaar uit de bus — door heel rustig te blijven, de lijn onder spanning te houden en nooit te blijven trekken. Deze laatste optie zoek ik alleen op bij kleine en ondiepe rivieren.
Barbelen liggen daar vaak onder struiken en bomen verscholen. Vis ik naar die bomen toe, dan is het geen probleem en haal ik de barbelen er heel gemakkelijk onder vandaan. De bomen en struiken staan dan tegenover me. Toch: als ik in het verlengde van de overhangende struiken vis, zit ik er vaak in vast. Na een run of aanbeet sla je aan en in de meeste gevallen komt je lijn dan al tussen de struiken of takjes te zitten. Dit geeft een dermate verend effect dat loskomen niet makkelijk is.
Trekken heeft dan ook geen zin. Gewoon de barbeel zijn werk laten doen. Ook hier weer: de lijn rustig onder spanning houden en wachten. Ook al duurt dat enige minuten — gewoon wachten en vooral niet trekken. Op een gegeven moment zet de barbeel zich weer in beweging en die kracht, samen met het op spanning houden van de lijn, zorgt ervoor dat de lijn vrij komt. Tijdens de dril kan dit één of twee keer gebeuren. Het uiteindelijke resultaat — een paar minuten later een barbeel in je schepnet — geeft zo’n enorme kick; dat moet je meegemaakt hebben, het is niet te beschrijven.
Hit-and-hold
Een tweede optie om in of tegen obstakels te vissen is de werking van de slip helemaal uitschakelen. Dit noem ik het zogenoemde hit-and-hold-vissen. Je zit hierbij met je hengel vlak bij het obstakel en alleen de gebruikte lijn heb je om te vissen. Voorwaarde is wel dat je met de hand op de hengel moet vissen. Bij een aanbeet wordt de hengel steevast uit de steun gerukt omdat er helemaal geen mogelijkheid is om te ontsnappen. De slip staat namelijk helemaal dicht.
Het is dan jouw taak om meteen bij de aanbeet aan te slaan, de vis tegen te houden en zijn kop te proberen te draaien. Ik hoef niet te zeggen dat er een enorme druk op al je materiaal komt te staan. Wat heet: ook je lijf staat helemaal strak van de spanning! Dit is zo’n machtig mooie manier van vissen… Zodra je de kop hebt weten te draaien, komt de barbeel vrij gemakkelijk mee en kun je hem gelijk scheppen.
Hij zal dan beduusd in je net liggen — “wat gebeurt me hier…” Zolang je de kop van de barbeel niet hebt weten te draaien, blijft de spanning op het materiaal enorm. Dit vergt veel van de hengel en lijn en vraagt ook om de nodige aanpassingen: een hengel met minimaal 1,75 lb testcurve, een stevige hoofdlijn en zeker 33/00 onderlijn. Deze manier van vissen is het ultieme genot bij het barbeelvissen.
De spanning is zo groot en de ontlading even later des te intenser. Je leert je materiaal tot het uiterste kennen. Ook hier geldt weer: niet trekken, maar rustig tegenhouden — en geloof me, deze manier van vissen is echt niet dierenonvriendelijk; geen gescheurde lippen of scheuren in de wangen van de barbeel.
Vastzitten hoeft echt niet funest te zijn; dat heb ik met dit artikel willen aantonen. Rustig blijven en logisch nadenken zorgt voor weinig materiaalschade.
Reageer