Het idee van onze missie ontstond op een beurs toen we werden voorgesteld aan Luke Ashton. Luke is een gerenommeerde schipper uit Carrigaholt die met enige regelmaat de nodige haaiensoorten weet te vangen. We raakten in gesprek over de hoeveelheid haaiensoorten die te vangen zijn langs de Ierse kust. Blauwe haai, ruwe haai, hondshaai, kathaai, doornhaai, haringhaai en de zeskieuw haai zijn zo’n beetje de te vangen soorten, waarbij de laatste twee wel tot de buitencategorie behoren. Voordat we het wisten was het plan geboren. Hoeveel haaiensoorten kun je vangen is zes dagen vissen!
Na de nodige belletjes en mailtjes kunnen we aansluiten bij Rudy, Ruud en Hans, een groepje vaste klanten van Luke. Alles gaat voor de wind en voordat we het weten rijden we in een prima huurauto al blijft het raar om links te rijden en rechts te sturen. We worden welkom geheten door Mary de vrouw van Luke die de Bed & Breakfest regelt. Een opvallende ruime kamer is ons deel. Normaal gesproken slaap ik niet heel best in een vreemd bed, maar afgezien van Bram’s ronkende geluiden valt het reuze mee.
Doornhaai
De eerste dag begint met een stevig Iers ontbijt. Niet veel later rijden we naar de haven waar de Clare Dragoon ligt, een 37ft Lochin 366 boot met een Caterpillar motor van 660pk dus dat schiet wel op. Er is een hoop verandert in Ierland sinds de laatste keer dat ik er was, alweer zo’n 15 jaar geleden. Toen lagen er alleen maar van die oude prutpoepertjes in de haven die niet vooruit waren te branden. Hoewel Ierland erg veel last heeft gehad van de crisis beginnen zij nu ook weer op te krabbelen.
De zee is vrij rustig vandaag, Luke stelt voor om vandaag een rif op volle zee te bevissen waar veel pollak maar ook doornhaai voorkomt. De makrelen die als aas gaan dienen voor de doornhaai worden vlotjes gevangen, in een kwartier hebben we er meer dan genoeg en begeven we ons naar het rif. We beginnen met het vangen van een aantal polakken, deze komen later in de week van pas als we op zeskieuwige haai gaan vissen. Ik vis met een worm op een 3/0 haak aan een zijlijntje met een stuk lood aan een zip slider. Langzaam draai ik binnen totdat mijn top kromt. Vooral niet meteen aanslaan maar rustig doordraaien totdat de pollak door krijgt dat het niet pluis is, wat een geweldige visserij is dit toch!
Doornhaai is over het algemeen lastig te vangen laat Luke weten. Voor deze haaiensoort kan je hier het best op volle zee vissen daar waar riffen voorkomen. Wel is het zo wanneer je de doornhaai gevonden hebt je er meerdere kunt vangen. We beazen de haak met een stuk makreel filet en laten deze zakken tot net boven het rif.
Het is belangrijk dat we ons aas net boven de bodem aanbieden om vastzitten te voorkomen tijdens de drift. We weten een aantal polakken, lengen en congeralen te vangen, maar de gezochte doornhaai laat zich helaas nog niet zien. Luke stelt voor wanneer het weer later in de week nog rustig is het nogmaals te proberen.
Zeskieuwige haai en kathaai
Gelukkig is het de volgende dag weer prima weer. Luke heeft vandaag zijn zinnen gezet op zeskieuwige haai. (In het Engels sixgillshark) Hij heeft een plek in gedachten waar hij al eerder succesvol is geweest. Omdat het behoorlijk diep is vissen we met twee hengels op sixgill en ik ben ‘ The chosen one’ om de eerste haai te vangen. Ik ben ook de enige die zwaar materiaal heeft meegenomen. Luke fronst zijn wenkbrauwen bij het zien van mijn 14/0 gamakatsu chemisch geslepen haak die ik al 15 jaar in mijn bezit heb.
Deze heb ik destijds voor 10 euro gekocht speciaal voor de haringhaai. De rest van het tuig bestaat uit een 100Lbs gevlochten hoofdlijn en een nylon voorslag van 2mm dik. Een afhouder met een pond lood en een staaldraad van 300Lbs maakte de set af. Aan de haak worden makrelenmoten geregen met als hoofdgerecht een pollakflapper. Het hele zaakje gaat enkele reis naar de bodem. Nu is het afwachten of het geluk met ons is.
Ondertussen blijven de anderen ook niet werkeloos toekijken, zij vissen met een makreelstrip op alles met tandjes. Het duurt niet lang voordat de eerste beet zich meld. Het blijkt een kathaai, de eerste haai van onze lijst, daar moeten we wel een foto van maken. ‘’Hier, houd even vast, Bram drukt zijn hengel in mijn hand. Terwijl Bram druk aan het fotograferen is krijg ik een aanbeet op zijn hengel. Bram je hebt beet! Maar Bram heeft even geen tijd. Ook dit blijkt een kathaai te zijn, we vangen er in korte tijd drie.
‘Anyone for tea’ klinkt het uit de stuurhut, maar dit moet nog maar even wachten; een korte ratel van mijn sixgill hengel wordt opgewonden ontvangen. Twee tellen later heb ik de hengel vast en draai strak op iets heel zwaars, dit is niet de bodem want ik voel duidelijk beweging. Het voelt hetzelfde als een vleet die ik ooit eens gevangen heb, traag en heel zwaar.
Ik word voorzien van een budpad en een soort van broekje die aan mijn reel wordt bevestigd, dit geeft wat meer controle. Door het bewegen van de boot word er telkens lijn van de reel getrokken die ik later weer opdraai. Ik ben ondertussen al een uur bezig, het zweet breekt me uit, maar er komt wel steeds meer lijn op de reel. Wat ben ik blij met mijn Shimano two speed, die lage versnelling is echt goud waard.
Ondertussen begin ik behoorlijk af te zien onder de opbeurende geluiden van mijn medevissers. Ergens heb ik het idee dat ze denken: liever hij dan ik. Alweer een half uur verder begint er schot in de zaak te komen en kan ik opeens meer lijn winnen dan dat ik terug geef. Het eind is in zicht. Eindelijk zie ik de leader. Iedereen hangt overboord om een glimp van de vis op te vangen. Luke pakt de onderlijn en dan verschijnt daar eindelijk een enorm gevaarte. Mijn hemel, dit slaat echt nergens op!
Het beest is zo breed als een paard, met een raar groen oog en gekartelde tanden. Om een eventueel record te claimen moeten we hem aanlanden en officieel meten en wegen maar we besluiten dat niet te doen. Luke schat de vist op zo’n 14ft en 1000Lbs. Dat deze getallen niet geheel uit de lucht zijn gegrepen bewijst de foto van een eerder vangst die hij wel heeft aangeland. Die was 12ft 9inch en 1056Lbs. Nadat we de sixgill weer hebben laten zwemmen zak ik wel even ineen; wat een enorme ervaring! Dit is haaiensoort nummer 2. Dat kopje thee is inmiddels wel koud geworden.
Blauwe haai en of haringhaai
De volgende dag is het nog steeds stralend weer. De blauwe haai en de haringhaai staan nu op het programma. Blauwe haaien zijn prima te vangen in dit deel van Ierland. De haringhaai is daartegen een stuk lastiger te vangen. Deze haai is een stuk massiever en sterker dan de blauwe haai en een rechtstreekse neefje van de witte haai. De haringhaai houd zich op in het zelfde gebied als de blauwe waardoor er moeilijk gericht op gevist kan worden. We kunnen vandaag dus een blauwe maar net zo goed een haringhaai vangen!
Bram heeft in het verleden al meerdere pogingen gedaan om een blauwe haai te vangen maar met weinig succes. Na mijn avonturen van gisteren is Bram als eerste aan de beurt gevolgd voor Rudy, Ruud en dan Hans.
Rubby dubby maken is altijd een smerig werkje, maar wel erg belangrijk. Luke heeft daar een gemodificeerde gehaktmolen voor wat er apart uitziet maar wel goed werkt. Het eindresultaat wordt in een grofmazige nylonkous gedaan en overboord gehangen wanneer we de drift inzetten. De hengels worden op verschillende dieptes variërend van 5 tot 20 meter uitgezet op verschillende afstanden van de boot. De dobber is een grote meerval dobber en niet een ballonnetje zoals ik het gewend ben.
Het duurt niet lang voordat er wat gebeurd en al snel staat Bram met een kromme hengel. De dril stelt niet veel voor maar het is toch een vis van tegen de twee meter lang en die draai je ook niet zomaar binnen. Wanneer de vis langs de boot ligt haalt Luke de vis aanboord doormiddel van een touw die hij om zijn staart lust. Bram kan nu eindelijk op de foto met zijn blauwe haai. Onze derde haaiensoort is een feit. De rest van de dag vangen we allemaal een blauwe haai. De haringhaai laat zich niet zien. Als het weer het morgen toelaat zullen we het nogmaals proberen.
Ruwe haai en hondshaai
De volgende morgen is het weer echter totaal omgeslagen. De volle zee op voor een haringhaai is geen optie meer. Luke stelt daarom op de Shannon op te gaan voor een ruwe haai (Tope in het Engels). Deze haaiensoort komt hier veelvuldig voor, maar voor het mooie zijn we iets te laat in het seizoen. Als we voor anker liggen beazen we onze haak met een hele ‘flapper’, een makreel waar we de graad uit hebben gesneden. Al snel vangen we een aantal hondshaaitjes, en daarmee haaiensoort nummer vier. We bevissen meerdere plekken in de monding maar zonder succes. Niet zo lang geleden heeft Luke op deze plekken nog ruwe haai gevangen maar vandaag laten ze zich niet zien.
De volgende dag is het weer nog steeds slecht. Na drie dagen mooi weer stormt en regent het nu. De uitdaging om 7 haaiensoorten te vangen dreigt in het water te vallen! Ondanks dit gaan we er nog steeds voor. Bram vangt een mooie stekelrog. Hoewel deze tot de haaien familie behoort kunnen we hem toch niet goed rekenen. Alle hengels liggen uit voor tope, maar het blijft angstvallig stil.
Dan toch nog geheel onverwachts krijgt Bram een paar felle tikken op zijn top gevolgd door een enorme run, de slip krijst het uit. Wanneer Bram zijn hengels pakt kromt deze tot in het handvat maar even later ontspant de hengel weer, de vis is los! Wat is dit verschrikkelijk jammer; dit was de tope die we nodig hadden. We vangen nog een mooie kathaai, maar daar bleef het ook bij.
De laatste visdag is aangebroken, maar het waait nu zelfs nog harder dan gisteren en zelfs in de rivier valt niet meer te vissen. We besluiten een rondje te rijden langs een gedeelte van de ‘Wild Atlantic Way’ waar Loop Head een onderdeel van is en de moeite waard is om te zien.
Afsluitend kan ik concluderen dat het vangen van 7 verschillende haaiensoorten in 1 week niet gemakkelijk is, maar wanneer de weersomstandigheden in je voordeel zijn is het goed mogelijk is 5 verschillende soorten te vangen en misschien wel een 6e of een 7e!
Wilt u ook de uitdaging aangaan ga dan naar Luke zijn site www.fishandstay.com. en beproef uw geluk. Veel succes!
Het gebied dat we bezochten bevind zich langs “Irelands’s Wild Atlantic Way” dit is een route die Ierland’s westelijke kustgebied laat zien.
Reageer