Het is rust. Op het water van alles één. Één fuut, één koet en één eend. De rest zit op het nest. Ook één visser. En jawel, dat ben ik!Als ik bovenstaande zo terug lees vraag ik mijzelf hardop af wat mijn vriendin nu aan het doen is…
Stand van zaken
Ik ben het even kwijt. Waar ik vorig jaar amper sessies heb gedraaid zonder vis, lukt het nu totaal niet. Dit terwijl ik niet gek veel anders doe. Ik heb de winter een aantal stekjes bijgehouden met voer, maar dit leverde niets op. We zitten nu al tegen de paai aan en nog steeds niets! Het enige wat ik mij kan bedenken is dat het uitblijven van regen onderdeel is van de oorzaak van deze ‘kommer en kwel’. Toch!?
Hoe moeilijk kan het zijn? Goed materiaal en goed aas is het halve werk. De rest bestaat uit geduld, de juiste locatie en bidden tot je een ons weegt.
Tips van de pro’s
Anders doen dan de rest. Maar als iedereen anders doet, kan ik toch gewoon normaal doen? Ik ga de volgende keer met vol vertrouwen, in een knal oranje outfit naar de waterkant. Ik ga vissen met zelfgeknutselde bamboehengels, lijnen van gevlochten brandnetel, onderlijnen van pva en als aas, als aas gebruik ik patat. Maar dan wel patat van Nutrabaits. En dan maar kijken of ik een visje kan strikken.
Ik heb nu tien keer geblankt op een water waar ik, in het verleden, redelijk wat vis gevangen heb. Een mooie afgesloten put met een minimaal bestand. Omgeven door een rustig gebied tussen de koeien en de maisvelden. Een hoop dressuur waar de vissen de klappen van de zweep door en door kennen. ‘Ze appen die trucjes van de vissers gewoon door in de groepsapp!’
‘Ik geloof niet in bijgeloof, dat brengt ongeluk’
‘Ik geloof niet in bijgeloof, dat brengt ongeluk!’
Karpervissers hebben stuk voor stuk wel iets wat gedaan MOET worden of iets dat mee MOET om de sessie te laten slagen. De ene legt een poppetje op de hengels, de ander loopt eerst 3 rondjes om zijn bivvy. Wel tegen de klok in, anders werkt het niet… om zijn bivvy. Een ander moet zijn geluksonderbroek aan. Of doet eerst zijn pet op, dan zijn linker schoen aan en doet vervolgens 16 schietgebedjes.
Ik heb dat met mijn muts. De muts moet op! En de afgelopen sessies was ik dat vergeten! Niet zo gek trouwens want het was de afgelopen weken 20 graden plus. Niet echt weer voor een muts. Ik denk heus wel te weten dat een lap stof niet het verschil maakt tussen vangen of camperen. Maar iets moet de schuld krijgen. Het liefst ben ik dat zelf niet!
Vandaag was anders. Ik had afgelopen dagen keurig mijn voerrondes gemaakt. En na zonneschijn komt regen. De geur van regen in de lente is heerlijk. Zoet en fris. De wind waait stevig. En de zon wordt af en toe afgewisseld met een lentebui. Door de wind, door de regen.. Dwars door… damn, niet zingen. Snel de muts op, visje vangen en naar huis.
De wekker
Mijn wekker stond om 05.00 uur. Om 6.34 uur lagen de lijnen op scherp. Om 9.53 uur jankt mijn rechter pieper het uit. En om 10.18 uur loop ik naar de auto om mijn waadpak te halen. De drill was spannend, hard, zenuwslopend en geweldig! Wat een gevecht. En wat heb ik dit gemist. Ik heb mijzelf meer dan vijf keer een hartverzakking bezorgd door te denken dat de vis los schoot. Deze strijder ging maar door en heeft mij alle hoeken van het water laten zien. Wat een verademing om deze prachtige spiegel uiteindelijk in het net te zien glijden. En al die hartverzakkingen voor niets. De vis was immers perfect gehaakt.
Toch mooi om te zien dat de nieuwe blanksavers van Nutrabaits onweerstaanbaar zijn als je een muts op hebt..
Het waadpak was fototechnisch niet nodig. Tenzij je super scherpe rietstengelfoto’s sexy vindt?! Al is een vis terug zetten in haar leefomgeving honderd keer zo mooi als je zelf ook in het water staat!
Al met al ben ik van de nul af, neem ik mijn muts weer mee en sluit ik niet uit dat 3 rondjes (wel tegen de klok in) om de bivvy, werkt!
Reageer