Op het moment dat ik dit schrijf is het gelukkig alweer voorbij. De 2 meest slechte maanden van het jaar zitten er weer op. Statistisch gezien erg slecht voor mijn visserij. Maar het mooie van de winter is dat er ook weer een prachtig voorjaar aan komt. Maart is in tegenstelling tot de 2 voorgaande maanden vaak helemaal top.
Uiteraard zijn er andere methodes om aan de rovers te komen dan degene die ik graag beoefen maar die liggen mij minder. Trollen in ondiepe vaarten in Nederland kan prima in deze tijd. De snoek is zich al vol aan het vreten en echt zware vissen worden gevangen. Ook werpend in polders kan er prima snoek gevangen worden. Beter zelfs dan in de meeste andere maanden. Maar als trotse boot bezitter wil ik het grote water op. Wil ik de echt grote dames zien te vangen. Dat is lastig, heel erg lastig.
Matig begin
Na een start op de rivier die op een paar kleine meervalletje na teleurstellend verliep was het de eerste week van januari kommer en kwel. Ik verwende mijzelf met een nieuwe auto maar in de eerste week liep ik op een nieuwjaarsreceptie ook Corona op. Niet dat ik van het testen ben maar aangezien ik de 7e jarig ben en er wat “oudjes” beloofden te komen wilde ik toch even testen. De 2 streepjes spraken boekdelen en dus werd de verjaardag afgezegd. Gelukkig was ik slechts 1 dag beroerd en de dagen erna voelde ik mij alweer prima. Het hoesten bleef nog wel een paar weken doorgaan maar dat ervaar ik niet als storend.
Verderop in januari wat verticaal pogingen gedaan maar dat was ook geen succes. Samen met Lucien kwamen we tot 2 schamele baarzen en 1 minisnoekje.
Een korte trolsessie op groot water met groot aas leverde ook niks op…. Op die ene aanbeet na op een hornet 9 op de steunhengel. Wonderbaarlijk dat op het kleinste aasje de enige aanbeet komt en ook nog een metersnoek. Werpend op het ondiepe kregen we wat kleine snoek te pakken maar de grote dames waren duidelijk nog niet aanwezig op de ondieptes van het grote water.
Ook een geplande afspraak die niet door kon gaan vanwege de barre weersomstandigheden zorgde ervoor dat ik al mijn hoop gedurende deze 2 maanden vestigde op een nachtje pelagisch vissen op groot water. En ja hoor het lot was ons goed gezind. Met een rustig windje van 2 a 3 beaufort en een milde nacht temperatuur van 8 a 9 graden was het prima vertoeven in de boot van maatje Arie.
De snoekbaarzen gedroegen zich deze nacht echt waanzinnig apart. Daar waar keiharde aanbeten de norm zijn was het nu snuffelen. We misten de ene na de andere. Veelal vissen tussen de 60 en 80 cm. Als we al raak sloegen dan schoot de vis binnen 1 a 3 seconden los. Van alle kansen die we kregen kwamen er slechts 6 de binnenkant van de boot bekijken.
Maar de snoekbaarzen zwemmen tussen grote snoeken. En grote snoeken zitten er. De laatste 2 x dat we hier waren kwam er 123 en 115cm snoek uit. Stuk voor stuk pracht vissen. Nu duurde het lang voordat er een keer snoek in beeld kwam maar die was dan ook direct weer van de extreme buitencategorie. De snoek bleef rustig in het water hangen op een meter of 6. Arie viste haar keurig aan. De shad op een halve meter van de monstersnoek. Door de blokjes op het beeldscherm zie je A dat het een snoek is en B dat het een heel erg grote snoek is. De blokjes/lijntjes staan op precies 1 meter ingesteld. Als er aan beide kanten van een blokje nog een stuk kop en een stuk staart uit steekt dan weet je dat er een potentieel PR van 130cm in de buurt hangt.
De snoek bleef aanvankelijk om de shad heen dralen maar maakte een eerste aanval. Typisch snoek die in het donker nog wel eens schijn aanvallen doen. De spanning in de boot was om te snijden. Sturen was niet meer nodig. De snoek bleef achter de shad hangen.
Maar na een minuut ondernam ze een tweede poging en Arie riep : “Hangen” YES YES YES. Arie sprong op uit zijn stoel en zette nog 2x even fors de haak. Dit zijn de vissen waarvan je niet wilt dat ze los schieten. De snoek had echter van de vele snoekbaarzen geleerd hoe dat werkte en na een seconde of 5 schoot ze toch nog los. We wisten niet wat we zagen. De grote snoek zakte terug naar haar habitat ons verbijsterd achter latend.
Ik vermoed dat de kracht van de enorme kaken van deze monstersnoek ervoor gezorgd heeft dat ondanks 3 pogingen de enkele vlijmscherpe dreg geen vlees gepakt heeft en toen door kopschudden toch gewoon los kwam. Overdrijven doen alle vissers graag. Dat zit in het vissers DNA maar neem van mij aan dat dit minimaal een 120+ snoek was van 15 a 16 kilo maar het kan ook zomaar nog een stuk meer zijn geweest.
Toen ik later die nacht ook eindelijk de kans kreeg om een dikke snoek aan te vissen kon dat de nacht goed maken. Ook hier weer hetzelfde patroon. Eerst eromheen draaien als een haai. Daarna eerst 2 schijnaanvallen waarbij mijn shad licht geraakt werd. Ik sloeg erop maar dat is niet raak te slaan. Bij de derde poging voelde ik wel de verzwaring waar je op zit te wachten. Ik sloeg keihard aan en alles weg.
Ik tierde en gilde als een klein kind wiens favoriete speeltje afgepakt was. Donders nog aan toe wat is dat balen. Wat bleek: de speld was open gegaan. En zeker weten dat ik die dicht had gedaan toen ik de shad eraan deed. Ik ben bang dat de eerste 2 aanvallen ervoor hebben gezorgd dat de speld open is gegaan en toen er plots grote druk op kwam is het kunstaas eraf gegaan en ook dus ook de snoek.
Gelukkig geen druk gevoeld dus de snoek zal zeker niet met het kunstaas in de bek rond blijven zwemmen. Shit happens. Het is maart. We vergeten deze winter maar snel.
Maart
Deze maand staat steeds meer in het teken van de snoekbaarzen. Op plekken waar je in februari geen schub kan vangen kan het in maart vreselijk goed zijn. Ook dit jaar was daar geen uitzondering op. Helaas zit er op dit water niet echt veel snoek dus de bijvangsten die echt leuk zijn betreffen vaak extreem dikke baarzen. Heel af en toe komt er een mooie snoek uit. De focus ligt dus volledig op het werpen en verticalen op snoekbaars.
Op de eerste dag op mijn favoriete plek met 2 gasten aan boord duurde het even voordat er actie kwam. Ik had zelf al een paar vissen gevangen maar plotseling uit het niets kwam daar een onwaarschijnlijke dreun op een 10cm shadje. Al snel werd duidelijk dat het hier niet om een snoekbaars ging. Een moddervette snoek zorgde voor een schitterend gevecht die mijn gasten in extase bracht. Gelukkig ging alles goed en kon de snoek na een paar minuten het net in glijden. Toen ik het net omhoog haalde en de snoek in de boot wilde beuren bemerkte ik dat het gewicht extreem was. De lengte leek niet enorm.
Ik hing voor de zekerheid de weger maar eens aan het net. Na aftrek van het schepnet bleef er 17,4 kilo over.. Dat kon niet dacht ik. Hoe groot is die snoek dan? Mijn grootste in 40 jaar op die plek was 111cm. Maar deze ging er ruim overheen. Op de meetplank die nooit liegt (in tegenstelling tot een linnen huishoudcentimeter) kwamen we tot 121 cm. Wat een vis. Oordeel zelf
De rest van de dag ging als in een roes voorbij waarbij de kreten “What a fish” en “Unglaublich” ieder uur meerdere keren te horen waren. Dat we nog een stuk of 20 snoekbaarzen vingen was totaal niet relevant meer.
De dagen die volgden waren ook prima. Over de gehele maand maart kwamen er gemiddeld 15 a 16 snoekbaarzen per dag uit. Geen abnormale maten meer maar met een mooi aantal dikke baarzen tussen de 45 en 50cm en snoekbaarzen tot 75cm was maart er weer eentje om niet snel te vergeten.
Vooruitblik
Het seizoen zit er op. We zijn alweer vooruit aan het blikken naar de start op 31 mei. Veel voorbereidingen zijn gedaan. Veel nieuw kunstaas, een verbeterde steun voor mijn pelagische visserij, een software update voor de Lowrance en 3 nieuwe accu’s van Rebelcell die ervoor gaan zorgen dat ik nooit meer zonder stroom zit. Door een nieuwe techniek wordt de accu die het meest gebruikt wordt ( de 24v 105A voor de fronttroller) geladen terwijl je op de benzine motor vaart.
Inmiddels ook de motor voor een beurtje weggeweest en ook de trailer kan er weer een jaartje tegen. Ik zeg laat het nieuwe seizoen maar komen! Eerst wat dagen in Nederland aan de gang om in juni vervolgens af te reizen naar Zweden waar ik samen met Julian de snoeken maar ook zeker de snoekbaarzen wil gaan zien te vangen.
Uiteraard zal ik hierover ook een verslag schrijven welke jullie hier t.z.t. zullen lezen.
Reageer