Het is vrijdag. Voor mij dé dag van de week. Ik werk al zo’n 30 jaar in een 4×9-schema en dat bevalt uitstekend: 52 lange weekenden per jaar. Een tijdje had ik de woensdag als vrije dag, ook dat was genieten. Collega’s wensten me dan op dinsdagmiddag een “fijn mini-weekend”.
Zweden als graadmeter
In juni waren Julian en ik samen in Zweden. Een prachtige week: het vissen liep goed, het gezelschap was top, het onderkomen prima en de reis verliep soepel. Dat is vaak een kwestie van alles tot in de puntjes voorbereiden, maar tóch blijft het een onderneming om na ruim 1000 kilometer je huisje te vinden en nieuwe meren te testen. Want nee, ik ga niet steeds naar hetzelfde plekje. Integendeel: ook na meer dan 40 keer Zweden zoek ik nog steeds naar nieuwe stekken – en geloof me, die zijn er nog volop.
Vroege start, brute aanbeten
Deze dag stond in het teken van samen vissen. Julian was al een week in Nederland met zijn eigen boot en ik kon zo instappen. Om vijf uur lagen we al op het water, maar de eerste stekken leverden weinig op. Rond zes uur kwam de zon op en kort daarna kreeg ik een keiharde aanbeet op topwater: een schitterende roofblei die na een korte strijd op de foto mocht.

Niet veel later was het de beurt aan Julian. Werpend met een kleine Salmo Slider pakte hij ook een fraaie roofblei. Een brute aanbeet, mooie dril – roofblei blijft een geweldige aanvulling op onze riviervisserij.

Jagen op meerval
We zetten de focus ook op meerval. Livescope aan, verticaal met een Nemo. Er kwamen wel wat pottekijkers langs, maar geen bijters. Typisch “kijken, kijken en niet kopen”. Ik wist: mijn moment zou nog komen. Midden op de dag, met een Hornet – dat is vaak mijn ding.
Bij een krib volgden eindelijk de eerste aanbeten. Geen monsters, maar wel leven.

Afgelopen week ook nog een avondje met HJ op pad geweest. Daar zal ik slechts 1 foto van tonen.. Gewoon omdat er simpelweg niet meer gemaakt zijn. Het vissen was echt dramatisch slecht. 5 uur lang de rivier op met 2 mannen die de weg goed kennen en bijna 100 jaar ervaring hebben.

Windes en een kromme roofblei
Terug naar vandaag. Julian ving diverse grote windes, hoofdzakelijk op slidertjes. Gekke vissen: in juni en juli amper te vangen op kunstaas, maar in augustus ineens volop aan het jagen op grotere prooivis. Zodoende zijn onze aasvissen van pakweg 5 á 6 cm ook aan de beurt.
Daarna nog een bijzonder exemplaar: een roofblei met een kromme rug. We doopten hem “Quasi Modo”. Deze stoere rakker is ooit verkeerde behandeld of is gewoon met een krom ruggetje geboren. We lachen erom, schieten wat plaatjes en zetten het mooie schepsel weer terug in zijn element.

Een kleine meerval op licht kunstaas
MIdden op de dag is het gek genoeg dan toch weer mijn steunhengel die gruwelijk dubbel klapt. Meerval, roep ik direct. En inderdaad, een kleine maar stoere meerval zag wel wat in het kleine stukje Poolse purschuim. Ik ben er blij mee. Iedere meerval op deze manier telt. Geen wormen of levend aas maar gewoon klein kunstaas. Het grotere kunstaas wil gewoon niet.
We schieten wat plaatjes en vervolgen onze weg.

Na de meerval is het tijd om de balans op te maken. Al met al staat de teller toch alweer op 15 vissen. Een beetje schrapen. Visje hier, worpje daar. Trolletje links en een trolletje rechts. Even verticalen, even werpen. Niets gaat als een speer maar stekkennis en volhouden levert toch iedere keer weer vis op.
We naderen het einde van de visdag. Ik trol nog een keer over een favoriet stukje water heen. Net even wat dieper. De stroming staat er hier lekker op. De aanbeet blijft niet uit. 0 twijfel. Dit kan alleen een meerval zijn. De Shimano molen schreeuwt het uit van genot. Deze moet groter zijn dan de eerste.

Na een minuutje op 10 touw trekken ben ik het die de strijd wint. Een mooie meerval mag samen met mij op de foto, de handtekening wilde ze niet. Ik was er blij mee.
Het was allemaal niet zo makkelijk vandaag maar dat is ook de tijd van het jaar. De snoeken blijven nog even wachten. Het water is, ondanks de koelere weken, toch nog ruim 21 graden. Dat is voor wat de snoeken betreft nog steeds een no go!
Iedereen weer strakke lijnen gewenst, en tot volgende week.

Reageer