Gladde haai vanaf het strand

met het Tubertini-zeevisteam

De gevlekte gladde haai is een vissoort die je steeds vaker aantreft in onze zuidelijke kustwateren. Het strand bij Zoutelande is een gekende stek waar je goede kans maakt om zo’n haaitje te vangen. Jurgen van Rijswijk, Charles Laboure en Lennart de Bruin van het zeevisteam van Tubertini laten tijdens een zomerse dag zien hoe zij het aanpakken; met welke materialen, onderlijnen en aassoorten. In een paar hectische uurtjes weten zij meer dan tien haaien voor de camera te tonen! 

Tekst & foto’s: Arnout Terlouw & Ruben Pels

De Zeeuwse delta met de Wester- en Oosterschelde is een kraamkamer voor diverse haaien- en roggensoorten. Het relatief warme water en een overvloed aan voedsel zorgt ervoor dat jonge haaien en roggen zich hier steeds beter thuis voelen, met name de gevlekte gladde haai. Van mei t/m september kun je heel gericht op gladde haai vissen. Vanaf een boot, maar ook prima vanaf de kant. Vanaf dijken en havenhoofden, maar zeker ook vanaf het strand. Voorwaarde is dan wel dat je bij het wat diepere water kunt komen. Vanaf het strand is het daarom vaak het beste om met eb, met het lage tijd dus, te gaan vissen. Dan kun je vanaf de verste, ondiepe zandbanken vaak wel het diepere water bereiken.

Prachtig strand

Dat is ook de reden dat we vandaag in de ochtend hebben afgesproken op de parkeerplaats. Het lage tij valt om 13.00 uur en de verwachting is dat de beste tijd tussen één uur voor, en twee na laag water zal zijn en ze willen ruim voor die tijd op de stek zijn. Eén ding staat vast: zij zullen vast niet de enige vissers zijn op dit stuk strand! Het wordt wel even sjouwen voor de mannen want het blijkt dat ze de strandopgang hebben veranderd met een trap. Eenmaal boven op het duin kijken we uit over een prachtig strand met golfbrekers gemaakt van houten palen en een glad zeetje. Ideaal!

Het water staat nu nog tot aan de palen, maar dat zal over een uurtje of wat wel anders zijn. Tijdens het uitpakken van de spullen vraag ik aan Jurgen wat het plan van aanpak is: “We gaan gericht op haai vissen, maar daarnaast zullen we het eerste uurtje ook nog wat andere visserijen gaan doen op platvis, zeebaars, makreel en alles wat er voor de rest nog wil bijten. Dat doen we dan wel met lichtere (onder)lijnen en kleine haakjes vanaf maatje 10. Dat is ook de reden dat we naast zagers, krabbetjes en garnalen ook slikzagertjes, zeepieren en strookjes zalmbuik hebben meegenomen.

Ver werpen

Na een halfuurtje worden de eerste hengels met lichte lijnen ingeworpen en ondertussen is het strand alweer zeker 50 meter drooggevallen en worden de strandsteunen teken een tiental meter naar voren geplaatst. Nog een uurtje en dan zal ook de verste zandbank droogvallen. Binnen 10 minuten worden er al wat platvisjes, mini-zeebaarsjes en een horsmakreel gevangen.

Rick van der Velden is ook van de partij en verderop staan nog twee vrienden, Patrick ‘Boterbloempje’ en Marc Wilmansen, die hier vaker vissen. Zij hebben inmiddels hun haaienmontages al uitgeworpen (al moet de beste periode nog komen) en dat betaalt zicht uit. We zien hoe Patrick de eerste gladde haai binnenhaalt en gelijk een mooie ook van 113 cm. We kunnen de haai mooi even van dichtbij bekijken. Prachtig die enorme borstvinnen en de kenmerkende bek zonder haaientanden, maar wel voorzien van ruwe lippen, waarmee ze goed grip hebben op krabbetjes en garnalen.

Patrick heeft een garnalennet bij zich en vangt zo de nodige garnalen. “Afgelopen jaar en ook dit jaar zijn garnalen aas nr. 1”, zo vertelt Charles terwijl hij op zijn langstelige haak ook een garnaal opbindt met bindelastiek. Op de andere hengel een cocktail van een grote steekzager met een klein krabbetje op een wat grotere haak. Kijken wat ze vandaag het lekkerste vinden…

Met, zo lijkt het, geen enkele moeite werpt Charles de montage richting het diepe water, richting vaargeul waar grote vrachtschepen dicht onder de kant passeren. Een worp van 100 meter lijkt een fluitje van een cent met zijn lange, strakke en lichte Tubertini R18 strandhengel.

“Ver kunnen werpen is vaak essentieel, omdat je op de goede plek in dieper water moet zien te komen. Daarbij is het van belang dat je uptide ingooit (tegendraads aan hoe de stroming loopt), zeker wanneer je met meerdere vissers staat. Geef wat lijn bij, zodat je lijn in een bocht over de bodem loopt en je aas net boven de bodem wordt aangeboden.”

Materiaal

“Met een lange strandhengel werp je met zwaar lood verder. Minimaal 420 cm of als je wat groter bent een 450 cm. Daarbij moet dit echt een strakke, sterke hengel zijn, dus niet zo’n zwabberstok, dat werkt niet. Werpvermogen 180-250 gram.

De molen moet logischerwijs zoutwaterbestendig, sterk en snel zijn. Een inhaalcapaciteit van 100 cm of meer is aan te raden net als een longcast spoel. Op de spoel kan zowel gevlochten lijn (minimaal 0.12 mm) als nylon lijn (minimaal 0.28 mm) zitten, en dan met een getaperde voorslag. Zo is je voorslag sterk genoeg om de klap van het zware (anker)lood op te vangen tijdens de worp, maar dun genoeg voor een kleine voorslagknoop (en dus minder vuil op de knoop) en minder wrijvingsweerstand.

Voor wat betreft de onderlijn, of je die nu zelf gaat knopen of kant en klaar koopt, is het belangrijk met een geclipte lijn met één, maximaal twee haken te vissen. Een haaklijn van minimaal 50-100 cm en een dunne, maar sterke haak (maat 1 of 1/0) met een lange steel. Dat maakt onthaken makkelijkere en bovendien kun je daar het aas beter opbinden met bindelastiek.  

Verder is een stevige, lange strandsteun (losse prikker of tripod) aan te raden, zodat je over de branding, ofwel vuil, heen kan vissen.”

Als het eerste schaap over de dam is…

Met het laatste afgaande water is de stroming nog behoorlijk sterk en bovendien snoepen zeesterren en krabben het aas snel van de haak. Regelmatig opnieuw inwerpen is dan ook aan te raden. ”Om de 10-15 minuten” vertelt Lennart terwijl hij zijn lijn binnendraait met weer een zeester op de haak. “Zo vang je niks!”

Maar zodra de stroming minder wordt volgt de ene na de andere aanbeet. Regelmatig gaat er een top krom en kan soms nog maar net voorkomen worden dat de hengel compleet met strandsteun omver wordt getrokken. Al die actie trekt natuurlijk de aandacht van de inmiddels vele strandgasten die zo’n haaitje ook weleens van dichtbij willen zien. “Ik ga hier nooit meer zwemmen met al die haaien!”

Het lijkt er sterk op dat ook vandaag de garnalen favoriet zijn, gek genoeg juist de kleinere exemplaren. Ongelooflijk dat die haaitjes die zo goed weten te vinden in het toch wel troebele water. In het garnalennet van Patrick zit ook een zogenaamde zachte krab en Jurgen is er als de kippen bij om die te confisqueren. “Dat is op zeker een haaitje!” zegt hij glunderend als hij deze gelijk in tweeën knipt (zodat de geur van de smeuïge binnenkant goed vrij kan komen) en op zijn haak bindt. Met een soepele worp gaat deze richting horizon en Jurgen krijgt gelijk. Nog geen vijf minuten later krijgt hij een harde, niet te missen aanbeet op die hengel wat resulteert in weer een mooie haai. En het mooi is dat deze haai als bedankje ook nog een zacht krabbetje uitspuwt tijdens het onthaken. Tweemaal goud!

Favoriete aassoorten

Grote, verse steekzagers zijn een zeer goed aas wat bij de meeste goede hengelsportzaken te koop (te bestellen) is. Kleine krabbetjes van 3-5 cm zijn ook een bewezen vanger voor haai gebleken, al zal je die zelf dan moeten zoeken. Daarnaast zijn garnalen een topaas. Die moet je dan wel levend zien te houden met vers zeewater en een zuurstofpomp. Al deze aassoorten worden opgebonden met bindelastiek – onmisbaar! Zorg er wel voor dat je dat met beleid doet en gebruik anders een aasnaald langs de haak als bescherming, die je na het opbinden er weer onder uittrekt, wat voorkomt dat het elastiek het tere aas kapot drukt.

Topdag met een topteam!

Garnalen blijven favoriet en al snel staat de teller op 10 haaien en mag ik, en ook cameraman Ruben, een haaitje binnendraaien wat wel zo leuk is. En die haaitjes zijn verrassend sterk! Ruben kan prachtige beelden schieten en het is elke weer mooi om te zien hoe zo’n haaitje rustig in de branding wegzwemt met heel wat nieuwsgierige toeschouwers op het strand.

Om 15.00 uur begint het water weer snel op te komen en worden we steeds verder richting duinen verdreven. Het diepere water raakt zo buiten bereik en bovendien begint het ook weer aardig te stromen. Tijd om de spullen weer in te pakken. Het wordt een hete weg terug, ploeteren door het mulle zand en het duin op… maar dat kan de pret niet drukken. Een topdag, met dank aan het zeevisteam van Tubertini!

Kijk hier voor de film van deze zeer geslaagde en leerzame dag: