In het vorige artikel heb ik een korte algemene inleiding gegeven over de barbeel. Graag had ik daar nog ruimte gehad voor een zeer belangrijk aspect in de barbeelvisserij, namelijk de zwakke kant van een barbeel. Diegene die al eens het genoegen hebben gehad een barbeel te vangen, weten waar ik op doel.
Toch erg kwetsbaar
In tegenstelling tot wat ik vorige week schreef — dat de barbeel een enorme vechter is en veel strijd levert tijdens zijn dril — is de vis ook zeer kwetsbaar. Aan de ene kant is dat logisch: nadat de barbeel zich heeft leeggevochten, om het zo maar eens te zeggen, kan hij worden geland. Het is nu zeer belangrijk om de barbeel even bij te laten komen in het landingsnet, door dit in het water te houden. Laat de vis rustig één tot twee minuten — of langer, indien nodig — bijkomen van zijn gevecht.
Zodra de vis voldoende hersteld is, voel je hem weer bonken in het net. Zie het als een marathon die je net hebt gelopen, en waarbij je direct na de finish vijf minuten met je hoofd onder water wordt gehouden… geen prettig gevoel, lijkt me. En precies dat overkomt een barbeel als hij direct na het landen uit het water wordt gehaald om gemeten te worden.
Het is daarom van belang om de barbeel na het landen in het schepnet bij te laten komen — natuurlijk onder water. Als richtlijn kijk ik naar de barbeel zelf: zodra deze met zijn neus tegen het net begint te stoten, is hij redelijk hersteld.
Wil je de vis toch meten of fotograferen, doe dit dan zo kort mogelijk. Na het bijkomen kan de barbeel teruggezet worden. Haal je de vis uit het water voor een foto, dan is het wederom weer belangrijk om de vis nadien eerst weer in het net onder water te houden totdat je voelt dat de barbeel tegen het net aan bonkt, een teken dat hij hersteld is.
Waar op te letten bij herstel
Waarom al die moeite zou je denken? Een barbeel heeft een onderstaande bek. Zodra je een barbeel direct na het vangen terugzet zal deze zich vaak op zijn rug draaien. Zijn onderstaande bek blijft daardoor boven water waardoor hij geen zuurstof binnenkrijgt en stikt.
Bovenstaande geldt vooral voor rivieren zoals de Waal en IJssel. Dit zijn over het algemeen diepe rivieren. Mijn ervaring heeft me geleerd dat als je barbelen vangt in ondiepe rivieren, je deze herstelperiode helemaal niet hoeft toe te passen. De barbelen uit die rivieren vechten net zo hard, zo niet harder, toch is het me nog maar zelden voorgekomen dat ik een barbeel uit zo’n riviertje moest herstellen.
Persoonlijk denk ik dan ook dat het grote diepteverschil, lees drukverschil, wat de barbeel moet ondergaan tijdens zijn dril hem zo kwetsbaar maakt. Ik heb al in diverse landen op barbeel gevist en overal was dat hetzelfde. Viste ik in rivieren (Waal, IJssel, Duitse Rijn en Po) dieper dan 5-8 meter, dan moest ik mijn gevangen barbeel altijd laten herstellen terwijl in de ondiepere rivieren (Roer, Ourthe, Ambleve, Severn, Avon of Wye) dit niet nodig was.
Safety first!
Nog een laatste belangrijk punt voordat ik kan overgaan tot het vissen op barbeel, is het gebruik van het juiste materiaal. Twee aspecten zijn daarbij van belang, beide uitsluitend in het belang van de barbeel.
Het eerste is het gebruik van een gecoat schep- of landingsnet. De eerste rugvin van een barbeel is wat langer en zeer scherp. In een nylon net blijft hij hier gemakkelijk met zijn vin achter een maas hangen, en als vloeipapier scheurt de rugvin vervolgens kapot. In een gecoat net kan dit niet gebeuren.
Voor de meerprijs hoef je het niet te laten: een ruim en goed gecoat net heb je al voor nog geen twintig euro.
Tweede belangrijk onderdeel hierin is het gebruikmaken van een onthakingsmat. Deze mat is een algemeen gebruikt voorwerp binnen de karpervisserij. Omdat ook vaak een barbeel liggend op de grond onthaakt wordt, is het belangrijk ook bij deze vissoort een mat te gebruiken. Het is voor de bescherming van de barbeel. En dan voornamelijk voor zijn ogen. Vissen hebben geen oogleden en kunnen hun ogen niet sluiten. Liggend op zand, gras of fijne kiezels zullen de ogen doen beschadigen waarna hij blind wordt aan dat oog. Ook hier geldt weer: voor de prijs hoef je het niet te laten, matten zijn er al vanaf 10 euro.
Dan kunnen we eindelijk overgaan tot het belangrijkste van deze artikelen: het vangen van barbeel. Belangrijk om te weten is dat je barbeel vooral kunt vinden in snelstromende rivieren. Het liefst met een harde ,maar nog beter, een kiezel(grind)bodem. Rivieren die hier aan voldoen in Nederland zijn de Waal, IJssel, Grensmaas en Roer.
Ik denk dat dit de vier belangrijkste barbeelrivieren van Nederland zijn, ook gezien vanuit het oogpunt van bereikbaarheid met een vergunning. Natuurlijk komen er ook barbelen voor in de Geul en Swalm, maar het is vrij moeilijk, zo niet onmogelijk, om voor deze rivieren een vergunning te verkrijgen. Verder zijn er vangsten bekend van barbeel in de Lek, het Amsterdam-Rijnkanaal, de Maas, de Vecht en de Merwede, maar de kans op barbeel in deze wateren is nog zo minimaal dat ik me niet op deze zou richten.
Dit stukje theorie in dit artikel vind ik heel belangrijk voor iedereen die barbeel wil vangen. Het is essentieel om te weten hoe je moet omgaan met deze vis. Tenslotte willen we allemaal hetzelfde: de volgende keer weer genieten van deze enorm sterke riviervis.
Reageer