Nog niet zo lang geleden was ik samen met vismaat Jan Pellen naar het Twentekanaal beneden de sluis bij het Gelderse Eefde geweest om foto’s te schieten voor een uitgebreid artikel over de visserij daar ter plaatse. Genoemd artikel vind je uiteraard terug op dit platform.
Grillige omstandigheden na hoogwater
Destijds beschreef ik al hoe grillig de omstandigheden op dit stuk kanaal kunnen zijn, daarmee bleek niets te veel gezegd. Een week later visten we een individuele wedstrijd op het zelfde parcours en het leek het wel een totaal ander water.
De enorme hoeveelheid duits regen- en smeltwater had de IJssel, en daarmee automatisch ook dit gedeelte van het kanaal, flink doen stijgen. De stenen langs de oever waren niet meer te zien, het water stond tegen de dijk en het kanaal was 20 meter breder dan de week ervoor.
De kleur van het water leek nog het meest op koffie verkeerd, verre van ideaal dus, maar hoog water voert meestal vis aan van de rivier op zoek naar een rustige omgeving.
Wedstrijdvoorbereiding: tactiek en stekkeuze
We visten met 12 vissers en ik lootte nummertje 9. Ik ging er een beetje vanuit dat de kopstekken favoriet zouden zijn waarbij nummer 12 stroomopwaarts stond, kort voor de aanlegsteiger, aan de bak dus!
Mijn idee was om twee stekken te maken in het diepste gedeelte van het kanaal en daarbij het midden te mijden. Zo hoop ik de hinder van scheepvaart tot een minimum te beperken. De keuze valt op afstanden van 29 en 47 meter.
De verre lijn is de back-up indien de korte lijn niet loopt, deze stek voer ik aan met 4 flinke korven met niet te veel aas, enkele stukjes geknipte wormen en wat casters en dode pinkies. Genoeg om eventueel aanwezige vissen een tijdje vast te houden.
De eerste aanbeet
Ik begin de wedstrijd op de korte lijn maar net als bij alle andere deelnemers zie ik geen teken van leven het eerste half uur. Om de verre lijn te boosten, drop ik nog snel even twee korfjes met wat aas op de stek en vis vervolgens nog 20 minuten door op de korte lijn. Nog steeds niets… bij niemand!
Tijd om iets te proberen. Snel een onderlijn monteren op de hengel voor de verre lijn, op het haakje 18 komen 4 pinkies met een likje Vitamo. Een beetje extra geur in het troebele water kan vast geen kwaad.
Een klein wonder lijkt te geschieden want de eerste inzet levert meteen een aanbeet op, een mooie bliek is het resultaat. De eerste vis van het hele parcours! Kort na mijn vis zie ik ook op de staartnumers de eerste vissen gevangen worden. Naar links kijkend zie ik niets gebeuren..
Minimaal voeren, maximale resultaten
Binnen een tijdsbestek van 20 minuten krijg ik zowaar 3 keer beet en liggen er 3 blieken in het net. Het water is steenkoud en nu ik eenmaal weet dat er vissen op mijn plek zitten, ga ik er een beetje vanuit dat ze niet zomaar zullen verkassen. Gelukkig blijft de scheepvaart uit zodat er van enige verstoring geen sprake is.
Ik besluit om minimaal te voeren met slechts enkele pinkies en casters per korf om de kans op een aanbeet zo groot mogelijk te houden. Kunststof korfjes sluiten het aas en voer goed op zodat de inhoud pas op de bodem los komt. Gezien de diepte van het water en de trage vissen wil ik zo compact mogelijk voeren en vissen.
Dit lijkt goed uit te pakken, uiteindelijk kan ik 9 vissen verleiden, allemaal gevangen op de lange lijn, goed voor 3370 gram. Ondanks regelmatig wisselen naar de korte lijn, krijg ik daar geen enkele aanbeet.
Alleen Stijn Kersten op nummer 12 weet meer gewicht aan te bieden met 4100 gram met zijn 6 gevangen vissen. Gezien de vangsten op de rest van het parcours, heel, heel, heel slecht, ben ik dik tevreden met de tweede plek.
Op naar de volgende wedstrijd.
Offday aan het Amsterdam-Rijnkanaal
Een weekje later staat de derde wedstrijd van de Wagensveld – THC winterserie op het Amsterdam Rijnkanaal bij Tiel op de agenda. Na twee wedstrijden staan we met 7 punten nog in kansrijke positie, nog twee wedstrijden te gaan. Van de 4 wedstrijden tellen de drie beste resultaten mee voor het eindklassement.
Over deze wedstrijd kan ik kort zijn. Op de nummers rondom ons heen werden echt de nodige vissen gevangen maar ze leken ons gewoon te negeren. Geen beet te krijgen! Na 5 uur vissen ligt er welgeteld één bliekje in onze netten. De afschrijver is genoteerd, hoop ik.
Wat precies de reden is voor het niet krijgen van beet? Geen idee eigenlijk! We hadden gekozen voor een behoudende tactiek gezien de ijzige omstandigheden en het afgaande en troebele water maar het mocht niet baten.
Gelukkig is er nog een laatste wedstrijd te vissen en een goede uitslag kan nog steeds een plekje in de prijzen opleveren.
Fingers crossed!
Reageer